H μυθολογία θέλει την Ροδο σαν το νησί του θεού 'Ηλιου που όταν αναδύθηκε έριξε τις ακτίνες επάνω της και την έκανε το πιο όμορφο νησί.

Σύμφωνα με την ιστορία οι πρώτοι κάτοικοι του νησιού ήταν οι Τελχίνες, ονομαστοί τεχνίτες μετάλλων. Μετά τους Τελχίνες ήλθαν οι Ηλιάδες που εφεύραν σύστημα για τον καθορισμό του χρόνου και έφτιαξαν το πρώτο σύστημα ναυσιπλοϊας.

Σταυροδρομι τριών ηπείρων Ευρώπη, Ασία, Αφρική η Ρόδος έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην εξέλιξη του τότε πολιτισμού.

Η οικονομική και εμπορική της ακμή συνετέλεσε ώστε να αποτελέσει δέλεαρ για τους τότε ισχυρούς. Πρώτοι άποικοι ήσαν οι Κρήτες. Ακολούθησαν το 1400 π.Χ. οι Αχαιοί και το 110 οι Δωριείς που ίδρυσαν τις τρεις πρώτες μεγάλες πολεις του νησιού, την Ιαλυσό, την Λίνδο και την Κάμειρο. Αυτές, μαζί με την Κω την
Κνίδο και την Αλικαρνασσό αποτέλεσαν την Δωρική Εξάπολη. Το 408 π.Χ. αποτελεί σταθμό για την ιστορία της Ροδου.

Τοτε οι τρεις πόλεις, η Λίνδος, η Ιαλυσός και η Κάμειρος ιδρύουν την πόλη της Ρόδου. 'Ηδη το νησί έχει αποκτήσει μεγάλη εμπορική και οικονομική ευημερία. Οι Ροδιοι ανέπτυξαν κυρίως την ναυτιλία και εφήρμοσαν τον "Νόμο Ροδίων Ναυτικών", που αποτελεί ένα απο τα σπουδαιότερα νομικά έργα της αρχαιότητας.

Ξακουστή ήταν επίσης η Ροδος και για την ανάπτυξη των γραμμάτων και των τεχνών.

Την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι Ροδιοι συμμάχησαν μαζί και συνίδρυσαν την πόλη της Αλεξάνδρειας στην Αίγυπτο. Η άρνηση τους όμως να βοηΘήσουν έναν απο τους διαδοχους του
Αλεξάνδρου, τον Αντίγονο, στον πολεμο κατά του Πτολεμαίου της Αιγύπτου, έφερε τον γιο του Αντίγονου, τον Δημήτριο τον Πολιορκητή στη Ρόδο με σκοπό την κατάκτηση του νησιού. Οι Ρόδιοι κέρδισαν τον πολεμο και για την νίκη τους αφιέρωσαν στον Θεό 'Ηλιο τον Κολοσσό, έργο του Λίνδιου Χάρη που είχε ύψος 31 μέτρα και θεωρήθηκε ένα από τα επτά Θαύματα.

Ο Κολοσσός καταστράφηκε απο μεγάλο σεισμό το 226 π.Χ. και ακόμα μέχρι σήμερα γίνεται λόγος γι' αυτό. Η Ρόδος έπεσε στα χέρια των Ρωμαίων το 42 π.Χ. και μετέπειτα έγινε τμήμα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας.

Κατά τα χρονια του Μεσαίωνα το νησί γνώρισε πολλούς κατακτητές. Χρόνια ευημερίας για το νησί ήταν η εποχή που την αγόρασαν οι Ιππότες του τάγματος τον Αγίου lωάννη απο τους Γενοβέζους. Οι Ιππότες έμειναν στη Ροδο περίπου δύο αιώνες και
μπορούμε να πουμε οτι σημάδεψαν την πορεία του νησιού. Ακόμα και σήμερα είναι εμφανή τα σημάδια της εποχής εκείνης αν κανείς κοιτάξει στα τείχη, στα ανάκτορα, σε εκκλησίες αλλά και στην αρχιτεκτονική κυρίως της Παλιας Πόλης. Το 1522 το νησί πέφτει στα χέρια του Σουλτάνου Σουλεϊμάν του μεγαλοπρεπή. Οι Τούρκοι κράτησαν το νησί αλλά και όλα τα Δωδεκάνησα μέχρι το 1912, οπότε ήλθαν οι Ιταλοί. Οι Ρόδιοι αλλά και όλοι οι Δωδεκανήσιοι έκαναν σκληρή αντίσταση κατά των Ιταλών με σκοπό την ένωση με την μητέρα Ελλάδα. Η Δωδεκάνησος ελευθερώθηκε το 1945 και για δύο χρόνια παρέμεινε υπό την κυριαρχία της Μεγάλης Βρετανίας. Την 7η Μαρτίου του 1947 ενώθηκε επίσημα με την Ελλάδα.

Από τότε μέχρι και σήμερα η Ρόδος έχει μια λαμπρή εξέλιξη. Με κύρια βιομηχανία τον τουρισμό έχει κατορθώσει ώστε να θεωρείται ένα απο τα πιο πλούσια μέρη της Ελλάδας. Παράλληλα, οι φυσικές ομορφιές, το απέραντο γαλάζιο της Θάλασσας και τα μνημεία του
νησιού δίνουν δίκαια το όνομα "Το σμαραγδένιο νησί".

Κάθε χρονο χιλιάδες 'Ελληνες και ξένοι επισκέπτονται την Ρόδο και ολοι φεύγουν με το ίδιο μήνυμα. Οτι

“ ο ήλιος και η Ελλάδα μένουν πάντα εδώ.”